Een lichtpuntje!
Het is donker in je leven als je geen lichtpuntjes ziet. De regering doet heel erg haar best om lichtpuntjes aan te geven, maar die zijn voor velen onooglijk klein. En dan lijkt het leven donker en somber. Volgens mensen die het kunnen weten, heeft het iets van een oorlogssituatie. Je kunt er nuchter naar kijken en zeggen: ‘De zon schijnt nog elke dag en de maan ’s nachts, hoezo donker?’ Maar tegenwoordig telt enorm mee hoe we de dingen ervaren. We halen niet zomaar onze schouders meer op bij tegenslag en ongemak, maar gaan erbij (neer-)zitten. En het zit niet tussen de oren, zo beleven we het. Wat kan blijvend licht en uitzicht bieden als ingrijpende gebeurtenissen met een grote impact plaatsvinden? Standaard antwoorden zijn er genoeg, maar wat bieden ze voor hoop? Als je nu eens achterom zou kijken en je zou afvragen: hoe gingen onze voorouders om met tegenslag en rampen? “Dit zegt de HEER: Ga op de kruispunten staan, denk na, kijk naar de oude wegen. Welke weg leidt naar het goede? Sla die in, en vind rust.”
