Praktische naastenliefde
Wat komt het ook nu weer heel dichtbij: de gevolgen van de zware aardbevingen in Turkije en Syrië. Duizenden mensen verloren in heel korte tijd hun leven. Overal om ons heen zijn wel mensen die anderen kennen of die directe familie hebben die erbij betrokken zijn. De schaal van deze ramp is verbijsterend en wie kan met droge ogen naar al het verdriet kijken? Een heel belangrijke vraag is: hoe solidair zijn we? De oorlog in de Oekraïne kost ons land veel geld. Dit komt er boven op en wat komt hier na? Verarmen we significant als we de mensen in het rampgebied genereus te hulp komen? En zelfs dan nog, stel je voor dat het ons zou treffen! Twee weken geleden herdachten we de watersnoodramp van ’53 en heel wat landen schoten ons toen te hulp. Of is het verlangen dat velen hebben om de wereld een beetje beter te maken, beperkt tot het eigen kringetje? Zullen we, ieder op zijn wijze, naastenliefde handen en voeten geven? Jezus Christus is niet slechts het voorbeeld, Hij maakt het ons mogelijk!
