Trouwbelofte?
Op vakantie in Schotland maakten we een Schotse trouwerij mee. Een humanistisch raadsman leidde de ceremonie. Het bruidspaar beloofde elkaar onder alle omstandigheden trouw te blijven tot de dood hen zou scheiden. Indrukwekkend hoor, wanneer twee mensen publiekelijk zo’n verregaande belofte van trouw zweren. Toch laat de praktijk zien dat ook met de beste bedoelingen tegenwoordig maar weinig mensen als echtpaar het einde van de rit halen. Niet slechts omdat scheiden als een normaal iets wordt gezien. Die ceremonie toonde dat Gods hulp niet verwacht werd. Het nieuwe echtpaar moest het op eigen kracht zien te trekken. De Bijbel maakt duidelijk dat God het huwelijk instelde met de schepping van Adam en Eva als man en vrouw. Het lijkt zó voor de hand te liggen om dan ook Gods zegen, hulp en kracht te vragen voor het huwelijk. Maar hoe ook de start is of was van een huwelijksverbintenis, het is nooit te laat om, liefst samen, Gods hulp in te roepen. God is niet rancuneus, wel vraagt Hij geloof en vertrouwen in het besef dat we het mis hadden!
