Zijn wij ons brein, echt?
Zijn wij ons brein? Als dat zo is dan zijn we het resultaat van allerlei vreselijk ingewikkelde chemische en natuurkundige processen. Dat resultaat, ben je daar verantwoordelijk voor? We hebben een geweten, een besef van goed en kwaad, is dat ook toevallig? Als wij mensen niet meer zijn dan onze hersenen, dus geen ziel hebben, hoe kan God ons dan verantwoordelijk houden voor ons denken en doen? Die ziel, daarvan leert de Bijbel ons, hebben we van de eeuwige God en keert ook weer naar Hem terug met ons overlijden. Dieren hebben geen eeuwige ziel, ook geen geweten en zijn niet verantwoordelijk voor hun gedrag. Geloof je dat de mens het ‘resultaat’ is van evolutie, dan is er niets meer zeker en waarheid is toeval. Hoe overleef je dat, want een bestemming of doel heb je niet. Dit lees je over Jezus Christus: ‘… in Hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door Hem en voor Hem geschapen. Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in Hem.’ Bekeer je tot Hem, want Hij leeft!
