Barmhartigheid, zit dat in je?
Het zit zó diep in ons, om een oordeel, over een ander te geven en je daarom niet met hem of haar te hoeven bemoeien. Vroeger zag je ook in Wervershoof scherp de afscheiding tussen katholiek en protestant. Die konden elkaar toch zwartmaken! Nu liggen de scheidslijnen elders: moslims zijn bijvoorbeeld voor heel wat mensen wel erg anders en Amsterdammers zijn ook een beetje apart volk. En vanzelf zijn wij ‘normaal’! Waarom toch al die verschillen, daar is toch zowat niet mee te leven? Heeft onze Schepper Zich vergist? Onder al die uiterlijke, culture en religieuze verschillen zitten mensen van vlees en bloed. Mensen die het vreselijk vinden afgerekend te worden op zaken die voor hen ‘normaal’ zijn. God geeft de opdracht elkaar lief te hebben niet omdat we dat van nature al geneigd zijn, maar juist niet. Stellen we Jezus Christus op de eerste plaats, dan ontvang je de kracht om ondanks al die verschillen een mens te zien en tegemoet te komen. ‘Onbarmhartig zal het oordeel zijn over wie geen barmhartigheid heeft bewezen; maar de barmhartigheid overwint het oordeel.’
